Domeinen in het huidige Siem ondersteuningsplan
Door de samenwerking binnen Siem gebiedsteams is er veel veranderd, voor medewerkers én de mensen die ze ondersteunen. Dat was wennen voor ambulant begeleider Edith en haar cliënt Mascha. Maar de medewerker ziet ook veel voordelen. “Door de verschillende expertises binnen de gebiedsteams kunnen we onze cliënten nu beter en sneller bedienen.”
Samen met twee katten woont Mascha in een flat in Tilburg-West. Eéns per veertien dagen gaat Edith bij haar langs. “Dan vraagt ze hoe het met me gaat”, vertelt Mascha. “Ik heb moeten leren om te zeggen dat er iets aan de hand is. Vroeger deed ik dat echt nooit.”
Mascha is begin dertig, heeft al veel meegemaakt en zich ook heel positief ontwikkeld. Voor de komst van Siem, had Mascha een begeleider van Housing First. Dit is een dienst van Traverse, waarbij dak- en thuislozen een woning krijgen toegewezen, op voorwaarde dat ze zich twee jaar laten begeleiden. Lukt dat zelfstandig wonen, dan wordt het huis op hun naam gezet. Mascha heeft die twee jaar goed doorstaan. Ze hoeft zich niet meer te laten begeleiden, maar wíl dat wel. “Ik heb nog niet alles stabiel en dan heb ik iemand om op terug te vallen.”
Flexibeler en vrijer
Haar vaste begeleider van Housing First maakt geen deel uit van het Siem gebiedsteam Tilburg-West, Zorgvlied en de Blaak. Daarom moest Mascha afscheid van haar nemen en werd Edith haar nieuwe contactpersoon. “In het begin zag ik daar een beetje op tegenop, maar het viel allemaal reuze mee.”
Ook voor Edith bracht de komst van Siem veranderingen met zich mee, wat ze best spannend vond. “Je weet wat je hebt en niet wat je gaat krijgen.” Waar ze eerst bij moederorganisatie Traverse werkte, maakt ze nu deel uit van een Siem gebiedsteam. Het was wennen, maar ze ziet steeds meer voordelen. “Ik ben veel flexibeler en vrijer dan voorheen. Heb je meer of minder uren nodig voor een cliënt, dan kun je snel op- en afschalen. Voorheen moest je dan eerst overleggen met de gemeente.”
De bedoelde samenwerking met andere professionals in de wijk, zowel binnen als buiten het gebiedsteam, komt ook steeds beter van de grond. “Ik doe nu regelmatig een beroep op teamgenoten van andere moederorganisaties, die bijvoorbeeld gespecialiseerd zijn in autisme of gezinnen. Daardoor kun je cliënten beter bedienen.” Er is ook intensievere samenwerking met Toegang Tilburg en ContourdeTwern. “We delen een gebouw, dus je loopt zo even bij elkaar binnen.”
Veiligheid en geborgenheid
Een wezenlijke verandering is verder de manier waarop medewerkers en cliënten samen een ondersteuningsplan maken. Dat gebeurt niet aan de hand van een vragenlijst die de begeleider invult, maar met gekleurde kaartjes die op een geplastificeerd A4’tje worden gelegd. Mascha doet voor hoe het werkt. Ze geeft aan dat veiligheid en geborgenheid voor haar het allerbelangrijkst zijn, door dit leefdomein bovenaan te leggen. In de kolom ernaast maakt ze duidelijk dat ze hier bijna helemaal zelfstandig voor kan zorgen, maar soms nog een beetje hulp nodig heeft. Edith vroeg zich in het begin af of de methode niet te kinderachtig was en hoort dat soms ook terug. Maar Mascha is enthousiast “Ik vind het fijn als ik ergens een beeld bij heb, dat werkt voor mij beter dan dat het alleen in mijn hoofd zit.”
De methode met de kaartjes is de basis voor de leefdomeinen waaraan de cliënt wil werken. “Dat hoeven niet per se de bovenste twee te zijn”, zegt Edith. Mascha maakt nu bijvoorbeeld grote stappen op het leefdomein ‘werk en opleiding’. Haar doel is een betaalde baan en daaraan zijn verschillende acties gekoppeld. Zo werkt Mascha drie dagen per week bij de ruilwinkel van wijkorganisatie Wij West. Ook onderzoekt ze bij Het Activeringshuis waar ze goed in is en wat ze leuk vindt om te doen. Verder heeft ze een meeloopdag gehad bij de Etos. “Ik was meteen helemaal in m’n nopjes.” Een sollicitatie bij een ander filiaal van dezelfde keten leverde haar helaas nog niet de gedroomde baan op.
Diamond painting
De doelen waaraan de cliënt werkt, staan kort beschreven in een compact ondersteuningsplan. Edith pakt haar mobiele telefoon om te demonstreren hoe dat eruitziet. Behalve doelen en acties, kan ze invullen of deze gelukt zijn of niet. Verder is er beperkt ruimte voor een toelichting. Mascha heeft bijvoorbeeld ADHD en wil meer rust in haar hoofd (doel). Dit wilde ze bereiken door dagelijks te mediteren (actie), maar dat vindt ze lastig. Gelukkig heeft ze in diamond painting een goed alternatief gevonden om haar hoofd leeg te maken.
Door het ondersteuningsplan nieuwe stijl is Edith veel minder tijd kwijt aan administratie. Daardoor kan ze meer uren besteden aan begeleiding. “Zo ben ik laatst een keer met iemand wezen zwemmen, want deze cliënt durfde dat niet alleen. Ons doel is nu dat ze in de toekomst wel alleen naar het zwembad gaat.”
